Je voudrais dire beaucoup…!

 

 

Παρεακι έχουμε σήμερα σουσουράδα? ‘’Κορίτσι που ήθελες πολλά’’ χάρηκα, αν και διαδικτυακά,δεσμεύομαι να ανεβώ ( άντε στα γενέθλια μου? το ελπίζω) να σε γνωρίσω και από κοντά…μέχρι τότε καλά να περάσετε απόψε!

Μάντεψε τι ακούω…

Μμμμ, σου θυμίζει κάτι? Αφιερωμένο…ξέρεις εσύ…ναι σε σένα λέω βλαμμένε!

Λοιπόν,μόλις ξύπνησα! Όχι δεν κάνω πλάκα, η ώρα εδω είναι 12 παρά…εεε κοιμήθηκα 8 το απόγευμα.Το πήγα σερί…διάβασμα λεμεεεε…! Όσον αφορά την σύγκριση που έκανα χθες. Κοίτα, ξέρεις καλά μικρή πως πάντα μα πάντα λέω και θα το λέω πως με θεωρώ χαζή, αλλά συγκριτικά με την Μ. είμαι λιγότερο χαζή. Όχι, δεν είμαι κακιά, ειλικρινής! Απλά έχω περάσει ατέλειωτες νύχτες όταν κατέβηκα Κρήτη να της εξηγώ ανάλυση και χημεία.  Δεν είναι ότι ήταν  εύκολα, απλά στα ελληνικά είναι λογικό να μου φαίνονται πιο εύκολα. :/ Που να κάνει τα δικά μου. Τέλος πάντων, υποτροφία? Υποτροφία ας είναι…

(τι σκατα τόσο όμορφη φαίνεται η παραλιακή μας?)

Ανυπομονώ γαμωτο, να κατέβω Ηρακλειακι…μου λειψε! Ωχ,τι είπα? Κατά βάθος, ναι μου λείπει, μου λείπει το γεγονός που όλοι γνωριζόμαστε λίγο πολύ …(υπερβολικο όσο να ναι μιας και είμαστε κάτι παραπάνω από 100.000 κάτοικοι , στο Ηράκλειο , αλλά φατσικα τουλάχιστον γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο), η αίσθηση πως είμαι με τους δικούς μου, κι ας ξέρω καλά πως μια ώρα μετά την άφιξη μου, θα θέλω να φύγω και να γυρίσω στη Λωζάννη. Δεν βαριέσαι, όπως λέει και ο Ζιώγαλας ‘γλυκιά που είναι η πατρίδα, σαν είναι μακριά’ Μέλι! Μέλι! Μαζί σας να μαι και ξεχνώ και τους πετσαρους κρητικούς  –ίου- και ότι με εκνευρίζει πλέον που έχουμε καταστρέψει το νησί μας,με τις μαλακιές μας…! :(

(στο Θαύμα της Αννυ Σαλιβαν? Φτου σας εν με αφήνατε να προσέξω! Τεσπα, μου λείψε και το Αγγελάκι μας)

Τελικά , πρέπει να πάρω απόφαση ότι η νικοτίνη από τα πνευμονία μου δεν παίζει να βγει, γιατί πολύ απλά δεν θέλω. Να δω πως θα συμβιβαστεί η ‘’ γκεστάπο ’’ μου, άντε επειδή  έχω κέφια σήμερα, η μανούλα μου. Πολλά μέλια, άστο  δεν μου πάει. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την μέρα που έμαθε ο έρωτας μου, ο παππούλης μου , πως καπνίζω. Ήμασταν θυμάμαι στο εξοχικό, στην Χερσόνησο, καλοκαίρι τρίτης λυκείου, κοιτούσαμε το βαρκάκι του στη θάλασσα, μόλις το είχαμε ρίξει. -το όποιο περιττό να πω,  πως  έχει ονομάσει με το όνομα μου ( η σχέση αυτή μεταξύ μας θα ναι πάντα  κάτι το αδιανόητο) –

Τέλος πάντων, πάλι ξεφεύγω από το θέμα … Το ξέρα ότι το είχε μάθει, φρόντισε βλέπεις η μανούλα μου, γιατί ξέρει καλά πως ότι μου ζητήσει ο πάππους χαλί να γίνω θα το κάνω… ! ( για να είμαι ειλικρινής έξυπνη κίνηση έκανε)  Οπότε όταν τον κοίταξα , ήξερα ,  είχε στεναχωρηθεί πολύ, φαινόταν πως μέσα του γινόταν πόλεμος. Καθώς βλέπαμε λοιπόν, το βαρκάκι του, του είπα ‘’ και φέτος θα φάμε τα ψαράκια σου παλικαράκι μου’’ – παλικαράκι κλασική προσφώνηση που τον τρελαίνει-  , όσο κι αν ντρεπόμουν, ήθελα κάπως να σπάσω την σιωπή του…Χαμογέλασε και με κοίταξε με ένα βλέμμα που δεν έχω ξαναδεί,  ‘’ Θέλω κάτι να σου πω ’’ .Έχω μείνει εγώ , έχω αλλάξει πέντε χρώματα…Παρόλα αυτά βρήκα το κουράγιο και τον ρώτησα τι θέλει να μου πει. Γυρνάει  και  βγάζει από την τσέπη του 20 ευρώ και μου λέει ‘’ Εμείς έχουμε αξιοπρέπεια, δεν θέλω να παίρνεις από άλλους, θέλω να ξέρεις τι κάνεις…πάρε αυτά, να αγοράσεις! ‘’

Μαλακα, με γαμησε ! Όταν του πα  πως δεν είναι ανάγκη να μου δώσει , αφού ήδη μου είχε δώσει χαρτζιλίκι και έχω αν θέλω να αγοράσω …  η απάντηση του ήταν : ‘’ Ξέρεις , πως ήμουν καπνιστής, όποτε ξέρω καλά πως με το να σου φωνάξω η να σε μαλώσω , δεν θα κερδίσω τίποτε, πάντα αντιδραστικό στοιχειό  ήσουν . Όσο κι αν με στεναχωρεί , εγώ θέλω η εγγονή μου, στην όποια έχω εμπιστοσύνη, να είναι ανεξάρτητη και να μην παίρνει από άλλους.  ‘’

Δεν χρειάζεται να αναλύσω πως ένιωσα και πόσες διαφορετικές αποχρώσεις του κόκκινου και πράσινου  πήρε το πρόσωπο μου…Εν τέλει, δεν το έκοψα και προς στιγμήν ούτε και θα το κόψω…αλλά αυτή την σκηνή θα την θυμάμαι για πάντα!

 Αλλαγή θέματος :

Σήμερα, δεν είχα καμία απολύτως όρεξη να ακούσω,να μιλήσω , και όλα τα συναφή , με κανένα. Όποτε έκλεισα κινητά και σταθερά, πάτησα και ένα απασχολημένος σε msn και  skype και βυθίστηκα σε διάβασμα και σκέψεις…Αρχίζω να με τρομάζω, που ενώ ποτέ δεν μου άρεσε να μαι μονη, τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο αποζητώ την απομόνωση. Μην μασάς κοριτσάκι,  φάση είναι θα περάσει…! Πάει με χάλασες…και σε χάλασα…Κακές συναναστροφές παιδί μου!

 Τι έκανα σήμερα ? Ότι θα κάνω για τον επόμενο μήνα μέχρι τις 7/7 : μαμ σκατα και νάνι, συν τις άπειρες ώρες διαβάσματος. ΟΟΟΟοοοο, έχω προετοιμαστεί ψυχολογικά από τώρα, που θα τους αναγγείλω ότι θα ξανά κάνω τον χρόνο…! Κοιτα , ξεπέρασα το κόμπλεξ μου, αυτή την σκέψη πως επειδή θα επαναλάβω το χρόνο είμαι αποτυχημένη….? Α γεια σου  αυτή ! 

 

 

Λοιπόν, θα τα ξανά πω για να τα εμπεδώσω μια ακόμη φορά.

1) Βρέθηκα σε μια ξένη χώρα, άγνωστη μεταξύ άγνωστων και κλήθηκα να ανταπεξέλθω σε ένα κόσμο τελείως διαφορετικό.

2)Έπρεπε να ξαναφτιάξω την ζωή μου από το μηδέν. Εάν ήμουν Ελλάδα ξέρω καλά πως θα ταν πιο εύκολο …

3) Βρίσκομαι σε ένα από τα καλυτέρα πανεπιστήμια παγκοσμίως και στην Ευρώπη μάλιστα το τμήμα μου είναι πρώτο.

4)Έπρεπε να μπω από ένα εκπαιδευτικό σύστημα σκάρτο, σε ένα αρκετά εξελιγμένο…και αρκετά δύσκολο ομολογώ!

5)Το epfl,  όπως σωστά το χαρακτηρίζουν,  είναι σχολείο όχι σχολή. Περνάς εκεί μέσα  9-10 ώρες την μέρα…δεν είναι λίγο,δεύτερο μου σπίτι είναι πλέον! Καλείσαι μετά τις ατέλειωτες ώρες μαθήματος και ασκήσεων να πας σπίτι και να διαβάσεις άλλες πέντε ώρες το λιγότερο. (κάτι που εξ’ αρχής δεν έκανα, δεν είχα αντοχές.)

–> μην ξεχνάμε και το γεγονός ότι για 2 μήνες, μέχρι να ελευθερωνόταν το σπίτι μου,  έμενα με μια κοπέλα, κρητικιά κι αυτή, αν και μικρότερη και σκατα φιλοξενία ήταν… κατάντησα να νιώθω μανά στα 19 μου.

6) Έπρεπε να παλέψω πρώτα με τους δαίμονες μου, βιολογία? αρχιτεκτονική? ιατρική? Η ιατρική και η biology engineering  πάει στο διάολο έχουν σχέση μεταξύ τους… Τώρα η αρχιτεκτονική? Λόγω σχεδίου κυρίως  , και γενικότερα ως επιστήμη πάντα μου άρεσε, μου το κόλλησε ο μπαμπάς, πάντα το σπίτι ήταν γεμάτο με βιβλία της δουλειάς του…! Πηρα και το ‘’ χέρι ’’ του όπως μου είπε κάποτε η γιαγιά.  Είναι και το πάθος μου  με τα εικαστικά. Με το που σκέφτηκα την λέξη εικαστικά. Όπα? Κάνω εγώ για πολυτεχνείο?Κάνω?  Αφού δεν είμαι τόσο έξυπνη… Ναι οι έρευνες ήταν πάντα ένα όνειρο. Όμως το σκίτσο? τα κοσμήματα? και οτιδήποτε άλλο, είχε σχέση με τα χεριά, που έλεγα από μικρή ? Πάντα με φλέρταραν άσχημα…!

7) Και ξεπερνώντας τις ανασφάλειες…Μετά ήρθε η γλώσσα. Μμμ, μιλώ καλά γαλλικά. Δεν είμαι ψώνιο, απλά μιλώ από τότε που γεννήθηκα…ήθελα δεν ήθελα… η μανά μου καθηγήτρια γαλλικών! Ανάλυση σε γαλλικά? Άλλο να μιλάς και να γράφεις και άλλο να διαβάζεις επιστημονικά βιβλία που και στα ελληνικά θα σε δυσκόλευαν!

8) Το άγχος που η μαθήτρια του 19 απογοήτευσε πλήρως τους δικούς της γιατί δεν έβγαλε 20 στις πανελλήνιες …?  Αποτυχία , αποτυχημένη, ντροπή… αυτές οι λέξεις θα μου μείνουν, μορφωμένοι άνθρωποι και σκεφτήκαν έτσι! Μόνο ο Νίκος (ο μαθηματικουλης μου)  το περίμενε, ήταν 50-50% σίγουρος, πως η θα καταρρεύσω η θα γραφώ τα αναμενόμενα εικοσάρια … Θυμάσαι που εξαφανίστηκα όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και τι σου πε η ‘’ γκεστάπο ‘’ μου …   Ένα χρόνο γαμησα την υπόσταση μου,  το στομάχι μου από τους εμετούς, από τους πυρετούς λογω άγχους, τις ταχυκαρδίες, τις λιποθυμίες…!

Και ας τολμήσουν να μου πουν το οτιδήποτε…Τους έχει σηκώσει και τους έχει πάρει! Μην μου συγκρίνεις μάνα την Σορβονουλα που έβγαλες με το Epfl κι εσύ μπαμπάκα την Αρχιτεκτονική του Μιλάνου με το Epfl…Όχι δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, ούτε καν υπόνοιας. Εδω κινούμαστε ως μονάδες, μονάδες που στο μέλλον θα παράγουν έρευνα και όσοι δεν έχουν τα κότσια allez…!Δεν είναι τυχαίο που το 70% το πρώτο χρόνο τα παρατά η αλλάζει σχολή η ξανά κάνει τον χρόνο…Μιας και εδω δεν έχει, δεν πέρασες ένα μάθημα και τι έγινε….Δεν πέρασες ένα μάθημα? Μerde! Ξανακάνεις τον χρόνο χρυσό μου… Τόσο απλό και κατανοητό!  Δεν υπάρχει πάω να μιλήσω στο καθηγητή και τέτοια. Τσου…!Υπάρχει ολόκληρο site που σου λέει συμβουλές με το τι να κάνεις άμα δεν περάσεις ένα μάθημα.  Εδω στο δεύτερο χρόνο έρχονται εταιρείες και σου ζητούν να σε προσλάβουν…!

 

Λοιπόν, μην τολμήσετε και με συγκρίνετε… Ναι μπαμπά, όταν βγούμε για ποτό εδω,  και μας  ρωτάνε που σπουδάζουμε με το που θα ξεστομίσουμε  την λέξη epfl μας κοιτανε σα να μαστέ η ιδιοφυίες…Για να είμαι ειλικρινής  ενώ με ενοχλεί γιατί ψωνίζονται μεν του epfl τα παιδιά,  αλλά ναι ρε φίλε εσύ είσαι στο unil  ( η διπλανή μας σχολή )  η ότι άλλη σχολή… Εμείς  στο  epfl, έτσι πρέπει να μας κοιτάς, γαμιόμαστε στο διάβασμα κι εσύ ΙΣΑ που διαβάζεις 3 ώρες την μέρα…ΙΣΑ που κάνεις 5 ώρες μάθημα τη μέρα, κάνεις excel και εμείς τα μαθήματα που κάνουν στο πρώτο εξάμηνο στη πληροφορική, εμείς πρέπει να κάτσουμε 9 ώρες στη σχολή και μετά άλλες 5 ώρες το λιγότερο να διαβάσουμε….project,bonus test,εργαστήριο πέντε ωρών χωρίς διάλειμμα,να φτιάξω προγράμματα στον υπολογιστή που μελλοντικά θα με βοηθήσουν στην ερευνα…Ναι είναι μια τρελα να μπαίνεις στο αμφιθέατρο και να λες καλημέρα και το μόνο που θα σου πουν είναι ‘’τις έκανες τις ασκήσεις’’ . Αλλά έτσι είναι…η διαβάζεις η τον πουλο…

Ξέσπασα? Ξέσπασα…θα αποφύγω να το διαβάσω γιατί ξέρω πως πάνω στα νευρα μου θα χω γράψει  υπερβολές…αλλά με την ένταση, παρασύρομαι! Δεν αντέχω την γκρίνια…και για να μην το αναλύσω περισσότερο γιατί θα πω πράγματα που καλό θα ναι να μείνουν μέσα και να μην βγαίνουν παρά έξω….σταματώ εδω! :)

Πέρα από την σχολή , τώρα που το σκέφτηκα, ρωτά την αδερφη  σου για το κάμπινγκ…γιατί πρέπει να ενημέρωσω les parents,une activite necessaire…!

Χαίρομαι που τελείωσες επιτέλους την εξεταστική, άντε να ηρεμίσεις λίγο κι εσύ…ανυπομονώ να έρθει και η δική μου σειρά…άντε ! Πολλά εγραψαααα!

Όσον αφορά το παππούλη μου σε άλλο πόστ θα αναλύσω την σχέση μας!

statler