Ψυχικά διαταραγμένες-με μεγάλη ανάγκη ψυχολογικής υποστήριξης(επαγγελματικής )-δυο τρελαμένες φίλες μοιράζονται την τρέλα τους σε στιγμές χαράς και λύπης αποφεύγοντας συστηματικά την παράνοια και διατηρώντας επαφή παρά την απόσταση που τις χωρίζει!αυτές είμαστε εμείς...!:)
Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010
καλοκαιρινό ηλιοβασίλεμα
γυρίζω σπίτι με το ποδήλατο..είναι η ώρα που ο ήλιος δύει,εκείνη η ώρα που γίνεται πορτοκαλί και μπορείς να τον κοιτάξεις κατάματα χωρίς να σε τυφλώσει..όλα γίνονται πορτοκαλί!το είχες προσέξει;;ακόμα και οι τοίχοι των σπιτιών γίνονται πορτοκαλί..τα δέντρα,τ’ αυτοκίνητα, η θάλασσα…δίπλα στη θάλασσα έκανα πετάλι χαλαρά και έβλεπα το μπλε ν’ ανακατεύεται με το πορτοκαλί..φυσούσε κιόλας κι έκανε μικρούς κυματισμούς το νερό…
και καθώς κοιτούσα γύρω μου σκέφτηκα ότι αυτή είναι η πόλη μου πια..ο χώρος μου,το σημείο αναφοράς μου!όλα είναι οικεία ένα χρόνο μετά και μ’ αρέσει!εδώ έχω το σπίτι μου και τη ζωή μου…είναι πολύ ωραίο λοιπόν να προχωράς στο δρόμο βλέποντας γύρω σου οικεία τοπία…
η παραλία το ηλιοβασίλεμα…τέλεια?
ωραίο το συναίσθημα της σιγουριάς και της οικειότητας σ’ ένα τόπο..ειδικά όταν έχει ηλιοβασίλεμα..ωραία ώρα το ηλιοβασίλεμα..όλα ντύνονται πορτοκαλί και είναι ζεστά..αυτή η ζέστη της ασφάλειας που σε αγκαλιάζει…!με ηρέμησε αυτή η βόλτα…
waldorf
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
το χω σκεφτει απειρες φορες...μην νομιζεις...τελεια θεα wanna come right now!!! σμουτσ μου λειπεις βλακα! Στατλερ
Είναι ωραίο που δέθηκες με τον τόπο εκεί πέραααα μακριά!
Υπέροχα χρώματα και τα σύννεφα τέλεια!
Βγάζε κι άλλες φωτογραφίες..
Φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου