Χαμογελούσα με τις βλακείες που γράφαμε με την ομάδα στο facebook…όλη μέρα χαμένη στον κόσμο μου..μέχρι που βγήκα βόλτα μες το βράδυ μήπως και συνέλθω, μήπως βγω απ’ το λήθαργο, αλλά τίποτα..μόνο εκείνη τη στιγμή που θυμήθηκα τις χαζομάρες μας τρεις μέρες στο θέατρο γέλασα..και μετά πάλι στο κρεβάτι μου,να μην ξυπνάω το πρωί…ξύπνησα όμως..και τι κατάλαβα;; έχασα 3 ώρες στη σχολή και τελικά δεν έκανα αυτό που ήθελα,γύρισα σπίτι, έφαγα και είχε πάει απόγευμα..με πήρε και μια ώρα ο ύπνος και είναι κιόλας 7:30..να δω τι ώρα θα τελειώσω το διάβασμα…τελοσπάντων, ο καιρός κι εδώ μια από τα ίδια είναι…κι εγώ μια από τα ίδια είμαι..απλώς ούτε κλαίω, ούτε γελάω…για την ώρα πρέπει απλά να διαβάσω…:)
φιλιά!
waldorf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου