Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

il pleuve mais ca ne me derange pas du tout!

 DSC00265

Αν και μιλαμε στο σκαιπ ειπα να γραψω επιτελους …

εσυ χασκογελας στο σκαιπ,δεν εχω καταλαβει ακομα γιατι βεβαια …δεν ρωταω ομως , γιατι μου ηρθε ορεξη να γραψω …

Χθες παααλι με επιασε κριση … ξεκιναω ομως απο την αρχη … Χθες λοιπον, οπως ξερεις η Ηβη χορευε … και πηγαμε να την δουμε … ολα καλα μεχρι εκει … ηρθε Sami να μας παρει – την Laura και μενα, η κοπελα ειναι φιλη της Ηβης – αργοπορημενος κλασικα … εβρεχε κιολας … φτασαμε μετα απο κανενα μισαωρο στο θεατρο … γιατι εκει που χορευε η Ηβη ηταν σε αλλη πολη στο Vevey … η διαδρομη μου ‘’ανοιξε’’ τα ματια … πρασινο , βροχη , χιονι , συννεφα … κατι που δεν βλεπεις στην καθαρη του μορφη στην Ελλαδα … ο χορος λοιπον χαλια … η Ηβη αν και τρομαξα να την αναγνωρισω χορεψε πολυ καλα … αλλα ο δασκαλος τους γαμησε την τεχνη του χορου … ελεος … Για να καταλαβεις ενω χορευαν οι μαθητες του απο πισω σε μια οθονη ειχε βαλει με σλαιντς κειμενο το οποιο εξηγουσε τι χορευαν … καταλαβαινεις απο μονη δεν υπαρχει λογος να εξηγησω …

 

DSC00264

(ειδες πως ερχεται εδω το καλοκαιρι? και μια στιγμη θα χει παααλι ηλιο και δεν θα την παλευουμε…)

Μετα πηγαμε σε ενα εστιατοριο να φαμε με την μητερα της και κατι αλλους φιλους της Ηβης που ηρθαν να την δουν … υπεροχη η μαμα της … στο τραπεζι εκανα λες και ειχα πιει το αμιλητο νερο , οχι πως μου μιλουσαν ρε παιδι μου και δεν απαντουσα … ημουν και κλασικα λιγο μελαγχολικη … βεβαια αυτο δεν το προσεξα αμεσως μονο οταν η μητερα της με ρωτησε γιατι δεν μιλα και γιατι ειμαι τοσο ησυχη … ναιιιιι Ειρηνη με χαρακτηρισαν ησυχη οοοο ναι … τελος παντων με αφησε ο Sami σπιτι να παει και τα κοριτσια κι αυτα σπιτι και αντι να μπω στη πολυκατοικια τρεχοντας γιατι εβρεχε …

 

DSC00267

 

εγω εμεινα εκει … στηλη αλατος … ναι εκατσα μιση ωρα κατω     απο την βροχη … γιατι ? δεν ξερω μου ερχεται να σου απαντησω … ναι το γιατι δεν το γνωριζω … γνωριζω ομως τι ενιωθα εκεινη την στιγμη … σαν να περιμενα κατι καποιον να με αρπαξει απο το χερι και να με παει μεσα … τρελο ? Κι ομως , κμε τις σταγονες να κυλανε στο προσωπο μου .. να νιωθω βρεγμενη παντου … εγω αδυνατουσα να κουνηθω … περιμενα … ναι περιμενα … και καθως περιμενα κατω απο την βροχη –τι ποτε δεν θα το μαθω- δεν ξερω ποτε πως που τι βρεθηκα μεσα στη πολυκατοικια και μηχανικα μπηκα στο σπιτι … τι σκατα με εχει πιασει και τον τελευταιο καιρο αμα μου δωσεις ‘’μαχαιρι’’ δεν χανω ευκαιρια να το χωσω στην καρδια μου με δυναμη … μα κανενα απολτως ενδοιασμο?

Μετα απο το μπανιο λοιπον που μου προσφερε η βροχη , εκατσα στον υπολογιστη και ενιωθα καλα … χαμογελουσα κιολας … μεχρι που κατι με ρωτησε η τρελη και της απαντουσα καπως μονολεκτικα και μου την ειπε … μεσα σε κλασματα δευτερολεπτου το χαμογελο εγινε κλαμα … να κλαιω και να μην μπορω να το ελενξω , να μην μπορω να με ελενξω … και μετα το πολυωρο μου ξεσπασμα και αφου μιλησα με τον Λ. και του ειπα τον πονο μου … ενιωσα καλα … μαλλον , απλα δεν ενιωθα …

Ενταξει καλα ειμαι τωρα … νομιζω … γραφω αυριο, δεν εχω διαβασει πολλα πραγματα … και να διαβασω βεβαια να κανω αναλυση γαλλιστη στο σωμα συνδιαζοντας πολιτικη , οικονομια , θρησκεια , κομιξ … δεν μπορω … οοοχι εχω μυαλο να σκεφτω αλλα με αλλα δεδομενα … αλλα του χρονου θα σου πω εγω θα διαλεξω πιο νωρις μαθημα επιλογης , γιατι φετος ειχαν κλεισει ολα … γαμω τον συντονισμο μου γαμω …

Ειναι φορες που κοιταω εξω απο το παραθυρο και σκεφτομαι που ειμαι … ? τι κανω ? Ειναι φορες που νιωθω την πολη αυτη πλεον σπιτι … και αλλες τοσο ξενη και χαμενη … και θελω να το βαλω στα ποδια … αυτα τα πανω κατω με τρομαζουν … αν και ολοι μου λενε πως ειναι κλασικες σκεψεις οταν αλλαζεις το περιβαλλον σου και πως δεν ειναι ευκολο να προσαρμοστεις … ναι ρε γαμωτο αλλα πρωτα ελεγαν ενα εξαμηνο θες και θα προσαρμοστεις εχει περασει 9 μηνες και εχω μπει πλεον στον 10ο … ποτε επιτελους θα προσαρμοστω πληρως ? Εχω και αυτη την αισθηση πως δεν θα καταφερω τιποτα απολυτως … ααααααααααααα στοπ στοπ στοπ … θετικες σκεψεις …

Ξεκινανε επιτελους οι εξετασεις … σε λιγες μερες θα νιωθω αμοιβαδα απο το διαβασμα … (οπως λεει και η Καλι) ψευδοποδια θελω ακομα και θα μαι πρωτοζωο πρωτης ταξεως  …  merde

νιωθω καλυτερα τωρα …

παω να κανω ενα τσιγαρο και να διαβασω την επιδραση του σωματος στα κομιξ και τον κινηματογραφο … μην απορεις ειναι το πανεξυπνο μαθημα επιλογης μου αυτο

bisous.

 

 

 

you know that i can use somebody…someone like you…


statler

1 σχόλιο:

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

il pleuve ici aussi :)

βροχή με ήλιο,η καλύτερή μου.Για κάτι τέτοιες μέρες υπάρχουν τα παράθυρα.