Καινουργιο...

ετος ερχεται ε? Δεεεεεεν ξερω τι να ευχηθω , ουτε τι να ζητησω...Φετος ειναι ολα τοσο διαφορετικα...Τοσα χρονια περνουσα Χριστουγεννα/παραμονη στη Κρητη με τους δικους μου...φετος ειμαι στη ξενιτια, οχι Λωζαννη,ειμαι Στρασβουργο στον κολλητο μου και θα τα περασουμε μαζι...(ειναι και ο ξαδερφος μου εδω και θα του κανουμε εκπληξη) χοχο

Καλα ειναι, μαλλον πολυ καλα...απλα απλα απλα ειμαι μακρια σου, μακρια απο την οικογενεια μου(που οσο κι αν με πρηζουν μου ελειψαν), μακρια απο τη Waldorf,μακρια απο τα στεκια μας...Μου ελειψαν οι κουραμπιεδες και τα μελομακαρουνα που εφτιαχνα με τη μαμα καθε χρονο,το τραπεζι της γιαγιας (μιαμ μιαμ) το τεραστιο δεντρο μας,το πανυπερτελεια στολισμενο σπιτακι μας,τα φωτακια στο δωματιο μου,η ανευρεση σπανιων και εξυπνων δωρων,η γκρινια της μανας ''πααααλι βγαινεις? Γιατι μυριζεις αλκοολ και τσιγαρο?'',το ασφυκρικα γεματο κεντρο του Ηρακλειου (τα νευρα μου τσιτωνουν στη σκεψη και μονο),να πηγαινω να παιρνω την waldorf απο τη δουλεια και να ψαχνουμε δωρα,η εξοδος της παραμονης ντυμενες στη τριχα,να γκρινιαζω για τις πλατφορμες (μια ζωη με κοβουν αλλα τις λατρευω ''τι ειναι ο πονος μπρος στην ομορφια?'') και ολα τα ευτραπελα...Καλο και το εξωτερικο αλλα σα το τοπο σου...τιποτααααα!

Μμμ, περα απο αυτα...μου αρεσει το Στρασβουργο το πα? Μου αρεσει γενικα η Γαλλια , θα θελα να ζησω στο Παρισακι καποια μερα...Σημερα λοιπον,φορεσα το μπερεδακι μου (μπηκα στο κλιμα) και το παιξα γαλλιδα,αφου τοσα γαλλικα ουτε στη σχολη δεν εχω μιλησει πλεον,''εβρισα'' ευγενικα την μεσιτρια του Γ. που το σπιτι εχει γεμισει υγρασια,διαβασα, πηγαμε να κανουμε διαφορα ψωνια για το τραπεζι που ετοιμαζουμε (πως σκατα λενε en francais τη σκονη γαρυφαλλου? merde!),και γενικα το πηρα αποφαση...bachelor a lausanne et apres master, phD en France...δαγκωτο!Οι ξενερωτοι ελβετοι δεν κουνουν δεν λαλουν τιποτα! ουφ πολυ νεκρα ρε παιδι μου!Ηρθα εδω και ενιωσα λιγο Ελλαδα, με νεους να χοροπηδουν, να φωναζουν, να ξεφαντωνουν, αι στο καλο!

Ενω Ελβετια, μη γελασεις δυνατα ενοχλεις , μη μιλας δυνατα ενοχλεις , μη διασκεδαζεις ενοχλεις, μη μη μη μη μη...για αυτο οποτε βγαινω με τους Ελληνες μου,που λεω, περναω τελεια, γιατι γελαμε δυνατα, μιλαμε δυνατα, τραγουδαμε δυνατα...και αδιαφορουμε για τα ηλιθια βλεμματα...-μεγαλη παρενθεση εκανα- Ελληνες ειμαστε καλε!

Επειδη πρεπει να παω να ετοιμαστωωωωωωω καλη χρονια σε ολους και ευχομαι να βρειτε αυτο που ψαχνετεεεεεε! :)

πι.ες. καλε τι οικονομικη κριση λετε ? Εγω την Πεμπτη βρηκα το αεροδρομιο της Γενευης γεματο ελληνες, πιο πολλοι και απο τους ελβετους...πως φαινονται ομως οι μαλακες οι νεοπλουτοι ελληνες...ποπο μακρια!

καληηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη χρονιαααααααααααααααααααααααααααα
σταλιν

είναι στιγμές…

στη ζωή μας που νιώθουμε χαμένοι…Έτσι ακριβώς νιώθω και εγώ ΄ χαμένη.Έχω ξεχάσει    γιατί παλεύω.Όπως λέει και ο Πασχαλίδης, ‘’δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω…νιώθω να σφίγγουν το λαιμό μου κρύα χέρια .Έχω κουραστεί αρκετά αυτό το καιρό…κάθε μέρα ξυπνώ  6  το πρωί,πηγαίνω στη βιβλιοθήκη και φεύγω κατά τις 12 το βράδυ! Μόνο αυτο…και το Σαββατοκύριακο ούτε λόγος για έξοδο…πας καλά? Δεν έχω χρόνο…δεεεεν έχω!

Έχω ξεχάσει πως είναι να βγαίνεις, να πίνεις ποτάκι,καφέ με δικούς σου ανθρώπους, να ξεσκάς βρε παιδί μου…και όταν αναρωτιέμαι γιατί το κάνω όλο αυτό,ειλικρινά δεν ξέρω…Ενάμιση χρόνο τώρα , είμαι σε μια σχολή φαινομενικά απίστευτη! ΑΛΛΑ έμενα δεν μου αρέσει. Ναι το πα! Δεν μου αρέσει! Τι ? Είναι τέλεια και με πολλές προοπτικές…και? Έμενα δεν μου αρέσει! Εσάς μπορεί, να έρθετε λοιπόν και οι δυο σας να δώσετε εξεταστική και να χάσετε τα πάντα. Τι να γίνει η τόσο καλή, έξυπνη και  διαβαστερή σας επένδυση, βαρέθηκε! Βαρέθηκε να ακούει, ότι είναι έξυπνη και ότι θα γίνω λαμπρή…(@@@ χέστηκα!)

Είμαι αυτό που είμαι .

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΑΜΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ?

Όχι δεν μου αρέσει, μπορεί να πιάνω πέντε πράγματα παραπάνω στην ανάλυση, στη μηχανική και σε άλλα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως μου αρέσει αυτό…Όχι , δεν μου αρέσει.

Θέλω να αλλάξω , και δεν ξέρω πως…Φοβάμαι πως έχω χάσει δυο χρόνια από τη ζωή μου…Από παντού δέχομαι πιέσεις και δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα αντέξω και αυτό που με φοβίζει πιο πολύ είναι ότι άμα συνεχιστεί αυτό θα καταλήξω να κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου κάτι που δεν με γεμίζει καθόλου μα καθόλου…!

 

την κουρασμένη και βαριεστημένη

καληνύχτα μου,

Στάλιν.

 

 

 

 

“Μην το πεις πουθενά…

πια τα βράδια δεν κοιμάμαι…”

Άκουγα τώρα το ομώνυμο τραγούδι και ταυτίστηκα…τρέχω και δεν φτάνω λοιπό..μόνο που νομίζω το κάνω για να μην έχω χρόνο να σκεφτώ…εργασίες,πρόβες,σχολή,δουλειές συναντήσεις(έχω γίνει workholic???)…ο χρόνος κυλάει αργά κι είναι φορές που νιώθω πως βλέπω τη ζωή μου να περνάει μπροστά μου, σαν να μην είμαι εγώ…είναι χαζό θα μου πεις και το ξέρω..τι συνταρακτικό μπορεί να έχει συμβεί σε μια 19χρονη για να είναι έτσι;συνταρακτικό..τίποτα!όμως δεν ξέρω που βρήκα αυτό το κενό στο στομάχι που μου κάνει παρέα…

Σ’ αυτή τη φάση όμως θέλω να κλείσω το διακόπτη των ονείρων μου και να κοιμηθώ ένα 10ωρο χωρίς εφιάλτες και ταραγμένα όνειρα…θέλω να ξεκουραστώ και ν’ αρχίσω πάλι να τρέχω,να ξεχνιέμαι, να τελειώσω με τις υποχρεώσεις, να διώξω τον κόμπο από το λαιμό μου και τον κενό από το στομάχι μου…και μιας και αύριο είναι Κυριακή λέω να βάλω το σχέδιο μου σ’ εφαρμογή…!

Καλή μου επιτυχία…:) waldorf

χιονίζει και…

είμαι ευτυχισμένη…!Έκανα κοπάνα σήμερα, αλλά δεν με νοιάζει γιατί,

έπαιξα χιονοπόλεμο, γλίστρησα και πήρα μαζί μου τρία άτομα, φτιάξαμε ένα χιονάνθρωπο-παραλλαγή, έκανα τον κύκλο ενός τετραγώνου γιατί με κυνηγούσαν με χιονόμπαλες, γέλασα με την ψυχή μου όταν είδα παιδάκια να φτιάχνουν κάστρα χιονιού, απόλαυσα το χαμόγελο των γύρω μου, τα παπούτσια μου που έγιναν κάτασπρα και μετά μούσκεμα, ήπια ζεστό καφέ και με μια κουβέρτα κάτσαμε με μια φίλη  και κάναμε τσιγάρο στο μπαλκόνι βλέποντας τις νιφάδες χιονιού να προσγειώνονται στα αυτοκίνητα και στα δέντρα, και γιατί για πρώτη φορά στα χρονικά η τόσο καλά οργανωμένη Λωζάννη αποδιοργανώθηκε πλήρως λογω της συνεχόμενης χιονοθύελλας…

 

 

Φανταστείτε, το μετρό έκανε 1 ώρα  να έρθει και 1 ώρα για να φτάσει στο κέντρο,κάτι που υπό κανονικές συνθήκες κάνει σε πέντε λεπτά. Οι γραμμές των τηλεφώνων  δεν λειτουργούν και το internet σέρνεται…αλλά όλα αυτά μπροστά στα χιονισμένα δέντρα, στο χιόνι που φτάνει ως το γόνατο και τον καπνό από τις χιονισμένες καμινάδες, σου φαίνονται μηδαμινά.

την χιονισμένη καληνύχτα μου .

Στάλιν