θελω να με ακους χωρις να με κρινεις
θελω τη γνωμη σου χωρις συμβουλες
θελω να με εμπιστευεσαι χωρις απαιτησεις
θελω τη βοηθεια σου, κι οχι να αποφασιζεις για μενα
θελω να με προσεχεις χωρις να με ακυρωνεις
θελω να με κοιτας χωρις να προβαλλεις τον εαυτο σου σε μενα
θελω να με αγκαλιαζεις χωρις να μεκανεις να ασφυκτιω
θελω να μου δινεις ζωντανια χωρις να με σπρωχνεις
θελω να με υποστηριζεις χωρις να με φορτωνεσαι
θελω να με προστατευεις χωρις ψεματα
θελω να πλησιαζεις χωρις να εισβαλλεις
θελω να ξερεις τις πλευρες μου που πιο πολυ σε ενοχλουν
να τις αποδεχεσαι και να μην προσπαθεις να τις αλλαξεις
Θελω να ξερεις...πως σημερα μπορεις να βασιζεσαι πανω μου...
Χωρις ορους
Jorge Bucay
κατι που μου εκανε αισθηση και θελησα να μοιραστω...
φιλιααααα
στατλερ(η σταλιν)
3 σχόλια:
Μετά από καιρό που σας "παρακολουθώ" ήρθε η ώρα για την κατάθεση σχολίου καθώς θεωρώ ότι τώρα είναι ευκαιρία να εκδηλώσω τον θαυμασμό μου για την έμπνευση του ιστολογίου.. Είναι σαν ένα βιβλίο πινγκ-πόνγκ. Ο ένας πετάει το μπαλάκι στον άλλον..
Το έψαχνα καιρό το απόσπασμα που ανέβασες.. Γιατί είχα φίλους που άκουγαν, έδιναν την γνώμη τους και γενικά έπρατταν το "φιλικό τους καθήκον" με όρους..
Τώρα που έφυγαν από κοντά μου (εξαιτίας-μαντέψτε; και πάλι των όρων..) νιώθω ότι είναι εύκολο να αγαπάς χωρίς όρους.. Ίσως γιατί έτσι ενεργώ.. Όσο μπορώ.. Απλά...θα κλείσω με ένα ερώτημα για να συνεχιστεί η κουβέντα..
Όταν νοιάζεσαι ειλικρινά για τον άλλον αυτομάτως δεν πατάς στην εμπιστοσύνη που σου έχει ώστε να καταφέρεις να βάλεις όρους;;;
Τα ξαναλέμε,
Ανοιχτό παράθυρο
(Λέγε με Απόστολο..)
πόσο δύσκολα είναι όλα αυτά άραγε; ένα ένα και όλα μαζί.
πόσο δύσκολο είναι να σεβαστείς τον άλλον, τα θέλω του και τις αποφάσεις του...
πόσο δύσκολο είναι να μην τον πνίγεις από αγάπη...
Πολύ σωστό αλλά και πολύ δύσκολο και ανέφικτο!
Δημοσίευση σχολίου