Ψυχικά διαταραγμένες-με μεγάλη ανάγκη ψυχολογικής υποστήριξης(επαγγελματικής )-δυο τρελαμένες φίλες μοιράζονται την τρέλα τους σε στιγμές χαράς και λύπης αποφεύγοντας συστηματικά την παράνοια και διατηρώντας επαφή παρά την απόσταση που τις χωρίζει!αυτές είμαστε εμείς...!:)
Κυριακή 14 Μαρτίου 2010
poso mou leipeis....
ta leei ola to parakatw...poso?
Έχω τόσα βράδια να σε δω
και περιμένω
μέσα μου ένα άλογο τυφλό
αγριεμένο
μη καπνίζεις τόσο, σ' αγαπώ
και να προσέχεις
μη σε πάρει σύννεφο λευκo
και να μη τρέχεις.
Πόσο μου λείπεις πόσο μου λείπεις.......
Ένα τηλεφώνημα προσεχεις,
μη μου αλλάζεις
πάγωσε στα χείλια ο καφές
μη με ξεχάσεις
μια φωτογραφία δυο διπλά
και στην υγειά σου
δυο τσιγάρα όπως μια φορά
κι όλα δικά σου.
Πέρασαν δυο μήνες σε ζητώ
και με πονάω
κόλλησαν οι δείχτες στο κενό
και πού να πάω
statler
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου