Ψυχικά διαταραγμένες-με μεγάλη ανάγκη ψυχολογικής υποστήριξης(επαγγελματικής )-δυο τρελαμένες φίλες μοιράζονται την τρέλα τους σε στιγμές χαράς και λύπης αποφεύγοντας συστηματικά την παράνοια και διατηρώντας επαφή παρά την απόσταση που τις χωρίζει!αυτές είμαστε εμείς...!:)
Σάββατο 13 Μαρτίου 2010
eutuxws?
pethainw svinw...i myti m i koilia m kai krywwwwnwwww...kai efaga kai rizaki...malaka...oute ligi nikotini dn dexetai o organismos m...lol...aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa gouxou gouxou...! kai exei kai teleia mera smr...ma ti teleiaaaaa epitelous ilioooos...to xioni eliwseeeeee :D mmm,ade na rtheis ade...gt na ksereis tha paw ispania ama dn kanonisoume tpt gia kalokairi...des ti xanwwww... :(
telikws tha paw gia perpatima...lalalallalalala ax ax elpizw to vrady n mn t ksenyxtisoume pali gt me vlepw me pyreto...exw kai diavasmaaaaa :p mariiiiiiiiiiiii exw kollisei me to ''eimaste ston aera'' latreuw atheridiiiiiiiiiiiiiiiiiiii... ax ti teleios kai paneksypnos...
vasilis mmm kairo eixa na akousw...kai simera m rthe auto...eutuxws?ti m thymises...popo prwto thranio istoria kai egw na to akouw kai na porwnomai...kai na sikwnomai kai na to tragoudw kai i alli n xei meinei xaxaxa i anoreksikia mas kathigitria...i opoia periergws m sympathouse poli...eixe pei stin mana m oti endiaferomai...xaxaxaxaxaxa egw pou tn wra tis estriva tsigaro gia to dialeimma....mmmm,emena i spaxi m leipeii!
Βαρέθηκα τα βρώμικα φουστάνια της Αθήνας
Βαρέθηκα να πέφτω στα πόδια της βιτρίνας, ναι
Το δράμα σ' επανάληψη να βλέπω με συμπόνια
Να σ' έχω στο κρεβάτι μου κι εσένα με κουπόνια, ναι
Βαρέθηκα τα όνειρα στη χώρα των θαυμάτων
Τα σκεύη που αδειάζουνε σωρούς απορριμμάτων, ναι
Το σύννεφο που σ' έπνιξε και θες να το διαλύσεις
Το στόμα που δεν άνοιξες ποτέ σου να μιλήσεις, ναι
Ευτυχώς που η πατρίς δικαιώνεται
Σε ταβέρνες, πλατείες κι αλάνες
Ευτυχώς που δε χάθηκε ο έρωτας
Ευτυχώς που υπάρχουν πουτάνες
Βαρέθηκα να βλέπω το ληστή με το πριόνι
το γύρο του θριάμβου του να κάνει στο σαλόνι, ναι
Να τρέμω κι απ' το φόβο μου να τα 'χω κατεβάσει
να είμαι εκεί που μ' άφησα αλλά να μ' έχω χάσει, ναι
Βαρέθηκα τον πάνσοφο τον υπολογιστή σου
Το χρέος που μου άφησε ο πρώην εραστής σου, ναι
Βαρέθηκα τους πάνω, βαρέθηκα τους κάτω
Το τρύπιο μου φιλότιμο που έφτασε στον πάτο, ναι
Ευτυχώς που η πατρίς δικαιώνεται
Σε ταβέρνες, πλατείες κι αλάνες
Ευτυχώς που δε χάθηκε ο έρωτας
Ευτυχώς που υπάρχουν πουτάνες
statler
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου