Τρίτη 17 Μαΐου 2011

μετακομιση.



Στο μυαλο μου ησουν ο '' τελειος '' και αν με ρωτησεις βαθια μεσα μου ακομα το πιστευω. Σε θαυμαζα και σε θαυμαζω. Αν και τωρα τελευταια αρχιζει και καταρρεει αργα αργα η εικονα του σουπερ ηρωα. Σε θεωρουσα φωτεινη εξαιρεση , γιατι ξερω ποσο με αγαπας...Πριν λιγο επεσα στο παρακατω και δεν αντεξα, μερες τωρα κρατιεμαι να μην γραψω.

Είμαστε έτσι δομημένοι ώστε να προασπίζουμε τα δικά μας συμφέροντα πρώτα και όχι των άλλων. Οι φωτεινές εξαιρέσεις αργά ή γρήγορα καταπνίγονται. Viva Darwin.

Πνιγηκες κι εσυ ε ? Δεν θελω να το πιστεψω. Αρνουμαι. Ναι αρνουμαι σαν τοτε.

Γρηγορη αλλαγη θεματος ομως.Δεν θελω να το κανω φτηνο. Χανει την αξια του και τη σημασια του για μενα.

Λετε να φταιει η βροχη? Μπα. Βλεπω τις κουτες γυρω μου και δεν ξερω τι πρεπει να νιωσω. Πρεπει...Εμαθα κι εγω το πρεπει στο συναισθημα, βλεπεις? Νιωθω σα χαμενη. Τι να αφησω? Τι να παρω? Τι πρεπει? Τι δεν πρεπει? Η ανακουφιση θα ρθει οταν τους ακουσω να κορναρουν και θα χουν ερθει να με παρουν. Θα ρθουν δυο ανθρωποι μου, τι ανακουφιση να ξερεις πως ειναι διπλα σου και ετοιμοι να κανουν ολοκληρο ταξιδι για να με βοηθησουν. Ανθρωποι μου , τι ωραια που ακουγεται!

Τωρα οσον αφορα τα πραγματα ... ο θεος κι η μοιρα τους. Με κοιτανε απειλητικα , σαν να μου λενε, δεν χωραμε δεν χωραμε και βγαζουν και μια γλωσσα ναααα με το συμπαθειο.Τελικα οσες μετακομισεις κι αν εχω κανει παντα θα μου φαινεται τοσο μα τοσο περιεργο να πρεπει να μαζεψω τα πραγματακια που με τοσο κοπο εβαλα μετα απο ατελειωτες ωρες ψαξιματος για να βρω αυτα που μου κανουν κλικ.

Διαβασα μια ερευνα βασιζομενη στο θανατο στα ηλικιωμενα ζευγαρια. Παρατηρησαν πως οταν η σχεση ειναι κακη και πεθαινει ο ενας απο τους δυο , ο αλλος κλαιει και αρνειται να δεχθει τη πραγματικοτητα για αρκετα μεγαλο χρονικο διαστημα, σε σχεση με τα ζευγαρια που ειχαν καλη σχεση.

Και ναι εδω ειναι το σημειο που θα λετε, παει τρελαθηκε δαυτη. Οχι. Οχι. Δεν τρελαθηκα. Η ερευνα αυτη δεν ξερω πως, μου θυμισε εμενα. Οχι θα μου ξεφευγε. Δυο χρονια τωρα , σπανια ειπα καλο λογο για την Ελβετια. Σπανια. Κι ομως , μεσα μου κατι με ποναει. Δεν μπορω ακομα να αντιληφθω το λογο. Ηθελα και θελω τοσο να φυγω απο δω, και τωρα που επιτελους πηρα την αποφαση , στεναχωριεμαι. Εδω ναι, σας επιτρεπω να με πειτε τρελη!!! Εχετε καθε δικαιωμα. Πφ.

Το τελευταιο διαστημα τα συναισθηματα μου εχουν τη μορφη ταλαντωσης. Απο το ενα ακρο παμε στο αλλο με ταχυτητα φωτος. Τη μια χαμογελαω την αλλη γινομαι η χαρα της ζωης . Ποτε θα δωσω μια στο κεφαλι μου μπας και γινω ανθρωπος δεν ξερω. Ασε που απο οτι φαινεται πρεπει να παω πιο νωρις Ελλαδα να κανω εξετασεις γιατι κατι δεν παει καλα.

Κατι αλλο καλε εχει να ερθει? Οχι τιποτα αλλο να ξερω ρε παιδι μου, να το χτυπησω το κεφαλι τωρα η μετα για να χει αξια και η αμνησια που αποζητω? Βεβαια θα μου πεις τι θα κερδισω? Α! Ολα κι ολα! Μια αμνησια τωρα θα ταν οτι πρεπει.

Ας σοβαρευτω τωρα, θελω να φυγω και ναιιιιιι θα φυγω! Παλι καλα να λες. Να και κατι καλο. Εχω κατι να στηριχθω αλλιως...εχω τοσο θυμο και απογοητευση μεσα μου που δεν ξερω.

Την προβληματισμενη καληνυχτα μου,
σταλιν

15 σχόλια:

Sophia Kollia είπε...

Όλα καλά θα πάνε, όλα καλά!! Τραγούδατο και όλα όλα θα πάνε καλά!
Βάλε φωτογραφίες να δούμε το σπίτι και ετοίμασε ένα πιο μαγάλο ταψί!!
εν ξέρεις ποτέ τι γίνεται!!
Εμείς κάνουμε και μια αίτηση για Μιλάνο να βρήσκεται...Αύριο θα τα στείλω..αχ....βαχ....
Καληνύχταααααα!!

dsquared είπε...

Καθε τελος μια νεα αρχη.
Ακομη και τα ασχημα οταν τελειωνουν πονανε, η συνηθεια??? δεν ξερω...

δin

mergreta είπε...

καλήσπέρα!!
σε καταλαβαίνω απόλυτα, τουλάχιστον όσο αφορά τη μετακόμιση!
επι 6 χρόνια κάθε Σεπτεμβρη ξεπακετάριζα και κάθε Ιούνιο πακετάριζα!
επαγγελματική διαστροφή!
υπομονή!

Γαμάει και Δέρνει είπε...

Επίσης μια άλλη έρευνα (δικιά μου) λέει πως ότι ξεκινάει σου δίνει κι έναν αέρα αισιοδοξίας. Η Λωζάνη έκανε τον κύκλο της. Δε φτούρισε, ε πάμε για άλλα. Οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, οι πόλεις, τα ρούχα...ότι δε φτουράει το αφήνεις πίσω και πας για άλλα. Ίσως κι αυτά να μη φτουρίσουν. Τι πειράζει? Καλύτερα να τρέχεις πίσω από τη δικιά σου ζωή, ακόμα κι αν λαχανιάζεις και κοντεύεις να ξεράσεις τα πνευμόνια σου, παρά να μένεις καρφωμένος σε ένα μέρος παρατηρώντας προσπαθώντας να γίνεις μέρος της (ανεκπλήρωτης) ζωής κάποιου άλλου. Λέω εγώ!

Να προσέχεις και να γελάς. Με ανοιχτό το στόμα και φωνή!

next_day είπε...

Αυτά τα ανάμεικτα συναισθήματα, αυτές οι μπερδεμένες σκέψεις.. πόσο σε νιώθω... πόσο σε καταλαβαίνω..
Πάντως σίγουρα κάθε νέα αρχή, δεν μπορεί παρά να είναι καλή!
Οπότε, χαμογέλα και απόλαυσε το όσο μπορείς.. τα υπόλοιπα είμαστε εδώ για να τα λύσουμε όταν προκύψουν..

Φιλί Διαμαντένιο!

the elf at bay είπε...

Κοίτα μπροστά παιδάκι μου, σιγά μη σε πτοήσει η αλλαγή, ίσα ίσα θα ξεφορτωθείς κι πράγματα, τίποτα δεν έχεις, όλα στο μυαλό σου είναι.

Statler ή Waldorf είπε...

sofia μου ευχαριστω πολυ ... καλα αποτελεσματα στο μικρο! Ειδα και το μηνυμα που εστειλε και στο φβ. Δεν εφυγα ακομα για Στρασβουργο, το Σαββατο παω...Αντε με το καλο και ο μικρος να ερθει και να κανει το ονειρο του πραγματικοτητα...!

din συνηθεια...πφ, τρομακτικη λεξη...! Καθε τελος μια νεα αρχη , κι αν ομως κατι δεν θελω να χει τελος? Φαε ενα κουβα σκατα να μου απαντησεις...ολο μπουρδες λεω πρωινιατικο!

megreta 6 χρονια? Μανα μου,οχι δεν θα το αντεχα εγω 4 φορες συνολο...αντε επιτελους να μεινω καπου για τρια χρονακια και να μην πρεπει να αλλαξω...

Γ&Δ να σαι καλα...οπως με κατεστρεψες χθες ετσι και με ανεβασες σημερα...ποπο...να πω οτι το τελευταιο δεν το χα σκεφτει...αχ βαχ...μου ρχεται να τα αφησω ολα...ολα...πολλα τα βαρυδια βρε παιδι μου...

next day ευχαριστω παααααρα πολυ...ναι ελπιζω ολα καλα να πανε...και να ηρεμισω λιγο!

elf μου, ολα στο μυαλο ε? Αυτο που ποναει ομως δεν ειναι το μυαλο...μακαρι να ταν!

φιλια πολλααααα
σταλιν

Marouli είπε...

Ελα να σε παρω μια αγκαλια ματια μου να αφεθεις και επειτα να μαζεψουμε..

Μαρουλοφιλακια!

Statler ή Waldorf είπε...

maroulaki μου στο πα οτι χτυπησες διανα? Οτι χρειαζομουν...οοοτι χρειαζομουν...

Να σαι καλα μικρη μου...πραγματικα!

φιλιααα
σταλιν

Statler ή Waldorf είπε...

καν'την τη ρημάδα την αλλαγή, αλλά ολόκληρη αυτή τη φορά!
όπως λέει και το άσμα:
"Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πίσω δεν ξαναγυρίζω..."
Άσε αυτούς που τσιτώνουν από αυτά που τους γδέρνουν τ'αυτιά και πονάνε, να λένε ό,τι θέλουν και εσύ τώρα μόνο γκάζι! φιλιααα waldorf

the elf at bay είπε...

Ε, κάντην ολόκληρη κι όλα καλά θα πάνε, σιγά...

Amelie είπε...

Κάθε αρχή για κάτι καλό. Όσοι μετακομίζουν, εμπειρίες γεμίζουν. Ακόμα και στο ταξίδι που θα κάνεις. Νέες παραστάσεις, νέες καταστάσεις. Βέβαια θα πετύχεις την Ελλάδα στα θλιβερά της αλλά τι να κάνουμε.

the elf at bay είπε...

@Αμέλια η τέλεια

Θλιβερά αλλά ρεαλιστικά. Το παλεύουμε!

ΗΩΣ είπε...

Έχασα πολλά επεισόδια... Πού πας καλέ; Τί έγινε ρε Σταλινάκι; Άσε την κατάθλιψη και πιάσε το ενημερωτικό! Όσο για την μετακόμιση, μην σκας, άκου μια συμβουλή από μια τρελή που το έχει κάνει άπειρες φορές... ΠΕΤΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ. Οι αναμνήσεις σου μένουν στο μυαλό σου, όχι τα μπιχλιμπίδια...

Vangel Greko είπε...

Κάθε νέα αρχή σε βοηθάει να γίνεις καλύτερη!!

Τα σέβη μου!!