και όλα γύρω μου φωνάζουν "είμαι μόνη"....

geia!!
blepw k su frontizeis na gamiseis ts diakopes s!nice...!skata!dn 3erw ti exw pa8ei k klaiw oli tn wra...oli tn wra!bgikame xtes bradu k eimaste enodia k bazei t dixtu naaaa ta dakrua,me t mia!paw st mpanio k plantazw..gurizw t bradu spiti klaiw,3upnaw smr k pame ekdromi me tn katerina k t mike proxwrame st dromo na ta dakrua st matia kateu8eian!ti ginetai re malaka?dn me anagnwrizw!!me t mia dakrua k ta dakrua klama k t klama lugmoi...dn mporw na eleg3w ta matia m p trexoun!tespa,aurio 8a paw na dw ta koritsia st re8umno(telika 8a pame k xania opws eixame pei g na dei i aggela tn parea ts apo tn a8ina...ts eleipsan blepeis k dn mporei na krati8ei!),tn paraskeui 8a gurisw pisw na pame t bradu 8eatro me goneis k t sabbato feugw!na paw spiti m na koimamai oso 8elw k opote 8elw,na klaiw me tn isuxia m na mn sugkratw ta dakrua k ts lugmous m allo...!
piezomai re malaka!piezomaiaiaiaiai!ti na kanw??ti??skata!mono auto me xaraktirizei...ponane ta matia m k tsouzoun frixta..einai kokkina k prismena...k oloi satn kosmara ts!kourasi??nai!nai!niw8w san na mn efuga pote ap'auto t a8lio periballon!me ponaei akomak tr p apla gurizw g ligo!me piezei!dn ftaiei omws o topos telika!t baros einai mesa mas...k t baros m einai megalo!ti m ftaiei dn 3erw k auto m askei pio megali piesi!!
elpizw na eisai kapws kalutera!mn afineis ts an8rwpous na se kanoun xalia!opoios se kanei na ponas dn a3izei!k 8a s pw k kt p ema8a autes ts meres:"s'agapw,alla..." dn uparxei!!otan uparxei t alla t s'agapw amesws anaireitai!na t 8umasai koritsaki!:)filia polla!



Μοναχικές γυναίκες

[Δήμου:]
Είναι βραδιές που θέλω κάπου να μιλήσω,
από ένα χέρι να πιαστώ,
να βγω έξω να ζήσω,
για ένα τσιγάρο, ένα ποτό,
να πιάσω κάποιον να του πω:
"Δώσ’ μου το χρόνο σου...
κι εγώ θα γείρω το κεφάλι μου στον ώμο σου."
Μα η τρομαγμένη μου καρδιά μου λέει:
Δε γίνεται.
Στου πρώτου άγνωστου το πρώτο "γεια"
δεν παραδίνεται.

[Γλυκερία:]
Εγώ δεν ξέρω αν έχω στάλα λογική.
Φτάνω στο σπίτι, λέω "μπαίνω φυλακή".
Εκείνος έρχεται κοντά μου, μ’ αγκαλιάζει
κι ύστερα μόνος στα προβλήματα βουλιάζει.
Παραπονιέται, βλαστημάει τον εαυτό του,
και λίγο πριν το τελευταίο χασμουρητό του
με πιάνει κρίση,
σέρνεται απάνω μου
τον έρωτα να ζήσει.

[Τσανακλίδου:]
Κι εγώ είμαι μόνη, για χρόνια έχτιζα έναν τοίχο.
Ύστερα τρόμαξα και θέλησα να φύγω.
Άρχισα τότε με αγωνία να γκρεμίζω,
να λέω "βοήθα με, Χριστέ" και να δακρύζω.
Πήρα τους δρόμους και διέξοδο ζητούσα,
χαμένα όνειρα και χρόνια κυνηγούσα.
Καπνός και σκόνη,
και όλα γύρω μου φωνάζουν
"είμαι μόνη".

[μαζί:]
Οι πιο μεγάλες νύχτες
είναι αυτές που κλαις και δε σ’ ακούν.
Θυμίζουνε γυναίκες,
μοναχικές γυναίκες που πονούν.


P.S.kali fasi auti me t skype k ta krasakia!k mallon t tragoudaki auto s 8umizei!?e?;)


Waldorf