Πάλι μαζί, να τα λέμε, να διασκεδάζουμε, να αλητεύουμε..να υπάρχουμε. Και γι άλλη μια φορά οι συζητήσεις ξεκίνησαν και τα λόγια μας προσπαθούν να βάλουν σε τάξη το μυαλό μας. Τι άλλαξε και πώς? Αλλάζουμε κι ας μην σ'αρέσει φιλενάδα...Είμαστε όμως εδώ, μαζί! Η αλλάγη μπορεί να είναι αλλαγή και στη σχέση, όχι όμως κατ΄ανάγκη κακή... Αλλάζουμε... μεγαλώνουμε, ζούμε πολλά, σκεφτόμαστε αλλίως, όμως οι φόβοι μας μοιάζουν πολύ και δεν αλλάζουν. Ξέρω, φοβάσαι πως δυο ζωές που κινούνται παράλληλα και όχι η μια μέσα στη άλλη μπορεί και να χαθούν, όμως εγώ λέω πως απλώς η αφετηρία τους τις ενώνει και τα διαφορετικά τους βήματα τις κάνουν να έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον συνύπαρξης...
Για άλλη μια φορά η συνάντηση μακριά από τα πάτρια εδάφη μας φέρνει αντιμέτωπες με τους καινούριους μας εαυτούς κι η εποχή προσφέται για σκέψη, όμως η διασκέδαση δεν μας λείπει! Διάθεση συζήτησης υπαρξιακής κατ' αρχάς και εν συνεχεία κοριτσίστικης λοιπόν γι απόψε κι από αύριο πάλι πίσω στα κέφια και τη διασκέδαση (για να κρατάμε και τις ισορροπίες φυσικά).
Καλή μας συνέχεια. ;)
Waldorf
1 σχόλιο:
Η μικρή μου η αδερφή, που είναι και πολύ γλυκούλα, αν το διάβαζε θα έλεγε:
-Αχ, τι γλυκό!!
Και θα χτυπούσε παλαμάκια!
Αυτό λέω κι εγώ, χωρίς να χτυπάω παλαμάκια..
Αχ, τι γλυκό!
Έτσι να συνεχίσετε εσείς οι 2. (Λες και αν δε σας το έλεγα, δε θα το κάνατε)
Φιλιά πολλά και καλημέρα!
Και να θυμάστε: Έχετε κάνει το μυαλό μου μπουρδέλο με τα ονοματα Statler ή Waldorf. Πρέπει να σκεφτώ ποια μένει Ελλάδα; Ποια στο εξωτερικό; Μη μου απαντήσετε, σας ξέρω αλλά μπερδεύομαι.. Τότε καταλαβαίνω ποια έγραψε το κείμενο.
Δημοσίευση σχολίου