la Καταστασιον très απελπιστικ

Κι εκει που παω να κοιμηθω...ακουγεται το σκαιπ να κουδουνιζει...Εχεις γυρισει...εισαι λιγο πιωμενη κι ομως μπηκες να μιλησουμε...Μαρη, κακα περνας στην Ελλαδα ε? Σιχτιρ! Ουφ...θελω να με κραξεις γινεται? Να με βαλεις στη θεση μου οπως μονο εσυ ξερεις...Θα θελα τοσο να σουν εδω,να βγουμε, να τα πιουμε, να κλαψω και κλασικα να μου παιξεις ενα χαστουκι(κλααααααπ) να σκασω(μπααααμ)...Γιατι να σκασω πρεπει...! Να σκασω γιατι τοσο καιρο κρατιεμαι, το βλεπεις και το βλεπω...τοσο καιρο ζοριζομαι και με ζοριζουν...θελω να τους γραψω ολους...γινεται? Να φυγω για λιγες μερες...να χασουν τα ιχνη μου...μεταξυ μας,αν δεν ηταν η Γκεσταπο θα χα φυγει αυριο κιολας...

Οσο γραφω εσυ διαβαζεις ηλιθια ανεκδοτα...ρε μαλακισμενο σοβαρεψου...! Τι λεω...Ουφ...και ξανα ουφ...Τι θα γινει?
(σταματα να τραγουδας παραφωνη!!!) ... ''καλα που εισαι κι εσυ να μ'αγαπας πιο πολυ,και να μου λες δυο καινουργια παραμυθια...'' του ρου ρου του του...το ξαναλεω...εισαι παραφωνη...! Ειναι και η κοιλια μου που κλασικα με πονα...Εχω ορεξη να γκρινιαξω...Τοσο καιρο που εχουν συμβει τα τερατα δεν σταθηκα να γκρινιαξω...Θα γκρινιαξω λοιπον και μην ακουσω κουβεντα...

Κουραστικα να ακολουθω τα θελω των αλλων...Το να φυγω απο τη Λωζαννη ηταν ενα πρωτο βημα,αλλα πολλες φορες με ξεχναω και συνεχιζω να πεφτω στην ιδια παγιδα...Σταλινακι παιδι μου τι θες? Τραβα καντο και μη μιλεις...Εισαι κι εσυ να μου λες γιατι ποτε δεν κανω αυτο που πραγματικα θελω και εκνευριζομαι ακομα πιο πολυ...Γιατι αυτο που απορριπτουμε παντα δεν είναι το χειρότερο αλλά το δυσκολότερο? Κι ετσι θυσιάζουμε σιγά σιγά την ζωή μας, κομματάκι κομματάκι, γιατί έτσι είναι πιο ''ανώδυνο''. Τι παει να πει ανωδυνα? Δεν θελω ανωδυνα...θελω να τσακιστω αλλα να αξιζει...Και οταν θα κανω τον απολογισμό να δείξει απώλειες,απωλειες ομως που να αξιζουν το κοπο. Εξαλλου,τι αξια εχει να ζεις μια ζωη χωρις να χεις δοκιμασει ποτε την μαγεια της υπερβασης? ''Αν θες να αγιασεις πρεπει να αμαρτανεις...'' που λεει και ο Μαλαμας...

Δεν μου αρεσει να επιβιωνω...να ζω θελω...Δεν μου αρεσει να αποφασιζουν για μενα...ελευθερη θελω να μαι...(και απο μεσα σε φανταζομαι ανετα να μου φωναζεις ''ασβαχια'') πφφφ και σκεφτομαι κατι που ειχε πει ο Μπουκάι :

''Λέω λοιπόν,ότι, καμμιά φορά,το να μην εγκαταλείπεις κάτι είναι  θάνατος.Κάποιες φορές, ζωή είναι να παρατάς αυτό που κάποτε σ'έσωσε.Να αφήνεις πίσω τα πράγματα που μαζί τους είσαι δεμένος σφιχτά,επειδή νομίζεις ότι αν τα κρατήσεις θα σε σώσουν από την κατάρευση.'Ολοι έχουμε αυτή την τάση να δενόμαστε σφιχτά με ιδέες,πρόσωπα και καταστάσεις.Δενόμαστε με ανθρώπους,με χώρους,με τόπους γνωστούς,γιατί  είμαστε βέβαιοι πως αυτό είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να μας σώσει. Πιστεύουμε στο "γνώριμο κακό''.''

Waldorf αντε γαμησου...αυτο το κομματι δεν επρεπε να το βαλεις...σε μισω...!

Τερμα το παραληρημα για σημερα...
την εκνευρισμενη καληνυχτα(?) καλημερα πλεον(?)
Σταλιν.

''Εγώ δεν ξέρω αν έχω στάλα λογική.Φτάνω στο σπίτι, λέω "μπαίνω φυλακή".Εκείνος έρχεται κοντά μου, μ’ αγκαλιάζει
κι ύστερα μόνος στα προβλήματα βουλιάζει.Παραπονιέται, βλαστημάει τον εαυτό του,και λίγο πριν το τελευταίο χασμουρητό του με πιάνει κρίση, σέρνεται απάνω μου τον έρωτα να ζήσει.'' οχι , οχι, οχι , δεν λεει για μενα παρτο αμεσως πισω...!