ηρεμια...

Το σπιτακι μου σιγα σιγα φτιαχνεται,περασε μια βδομαδα που χανομουν μεσα σε κουτες οπου μεσα στα πραγματα μου ξεπηδουσαν αναμνησεις καλα κρυμενες...(το προσπερναμε ομως αυτο...γιατι πονει). Εφτιαξα το κρεβατι,τις βιβλιοθηκες...Βεβαια,η ντουλαπα μου εσπασε, εμ δεν ειμαι δα και ο Μπομπ, να ρε παιδι μου σε τι χρειαζεται ενας ανδρας...Καλα να λες που δεν μου πεσε στο κεφαλι,φθηνα την εβγαλα με μια , δυο αντε πεντε μελανιες...Ετσι προς στιγμην τα ρουχαλακια μου βολοδερνουν ειτε στο πατωμα ειτε σε κουτες (κατι που με εκνευριζει αφανταστα γιατι ειναι ακαταστατο το σπιτι). Ερχονται ομως οι πρωτες διακοπες και θα σου πω εγω στο ΙΚΕΑ θα τη βγαλω...

Το διαβασμα μου μπαινει σε προγραμμα...Προσπαθω να βαλω σε ταξη τη σκεψη μου και να μαι μια συνεπεστατη φοιτητρια...Βρηκα και το τμημα που θα παω του χρονου. Βλεπεις, του χρονου επιλεγουμε ακομα πιο εξειδικευμενο τομεα ''biologie cellulaire et physiologie'' λες? Αιντε να δω...κι ''οπου φταξομε'' που λες κι εσυ. Βρηκα και καθηγητη να με παρει στο εργαστηριο του (φορεσα το χαμογελο και ας τολμουσε να πει οχι!)...Ενα μικρο θεματακι με τη συγκεντρωση εχω...αλλα που θα παει θα το διαλυσω...

Η δειλια του χωνευεται...αν και να αλλαξει χλωμο το βλεπω. Εδω ειμαι το ξερει...αλλα οσο αυτο δεν με πνιγει. Περα απο αυτο δεν θελω να μιλησω ξανα για κατι που με πληγωσε αρκετα...Οι φιλοι δεν χανονται τοσο ευκολα...ελπιζω κι εσυ να ξυπνησει καποια στιγμη και να μην με βγαλει ψευτρα...(ειναι και αυτο το κωλο ενστικτο που δεν σταματα να πιστευει...)

Ηρεμα...το τελευταιο καιρο ολα ειναι ηρεμα...Ελπιζω να πανε ολα καλα...Το χρειαζομαι, το χρειαζομαι οσο τιποτα αλλο!

την καληνυχτα μου,
σταλιν.

ΥΓ. Εσυ που γελας (μη νομιζεις, σε βλεπω...) και μενα με εκπλησσεις ευχαριστα...! ;)